Δευτέρα 17 Μαρτίου 2008

Οι κωλόγεροι

Τα βαρέθηκα τα γέρικα παρτάλια με ύφος εραστή να θρηνούν για τα παραστρατημένα νειάτα που πιθηκίζουν ενώ, αυτοί, και καλά, είναι ακόμη πρωτοπόροι και avant και garde και avanti maestro ένα μεταμοντέρνο καλαματιανό στις πίστες του underground έντεχνου με δυό λούπες και ένα δικηγόρο.

Δεν θέλω πλέον να ακούω τους διάφορους "πρώην" σε ρόλους Καθοδηγητή των γενίτσαρων της ΚΝΕ ή, ακόμη χειρότερα, σε εκφραστές της  γενιάς μας.  Συνάφι πια. 

Γενιά, γένια, κεριά και λιβάνια.

Ειρωνεύονται συνοδοιπόρους τους που έχουν μείνει ακέραιοι-αδιαπραγμάτευτοι (δεν πήγαν και καλά μπροστά) και λοιδωρούν τους πιτσιρικάδες που έχουν-και καλά κάνουν-τον δικό τους χαβά και τα δικά τους ζόρια δίχως να μας αλλάζουν τις πάνες.

Είναι οι political correct της "'άλλης σκηνής" με τα εναλλακτικά παράσημα να φωσφορίζουν κάτω από τις κολακείες και τις συναναστροφές και, βέβαια, τα φράγκα.

Οι κλώνοι του παππούλη Σαββόπουλου που εναντιώνονται στο έντεχνο φλερτάροντας διαρκώς μαζί του υπερασπιζόμενοι την παράδοση και την κληρονομιά-χάρισμα τους!

Αν γούσταρα ποτέ κάποιον κωλόγερο, ήταν, λοιπόν, ο πορνόγερος.

Αυτός που τραγουδούσε μιά garage μπάντα στα Pebbles "I'm a Dirty Old Man at the Age of Sixteen".